6 Kasım 2011 Pazar

pokemon bana aşık, ben mavi-yeşile

nasıl bir yorgunluktur kardeşim bu, sabah sekizde bayram kahvaltısına kalkmak ölüm gibi geldi. son birkaç gündür, zaten geç saatlere kadar çalışıp, beyin ve beden yorgunluğu sahibi olmuşum en gıcırından, bir de sabahın köründe kahvaltıya kalkmak, bütün gün gelen misafirlerle ilgilenmek, çoluk çocuğa bayram harçlığı vermek falan, Allahım hayat çok zor bugün. bayramları seviyorum, benim için en büyük anlam ve önemi sabahtan başlayıp öğleden sonraya kadar evin bütün köşelerinde uyuklamak, yatmak, dinlenmek, yorgunluk tribi atmak. öğleden sonra havam yerinde olursa, hava da güzel olursa çıkıp gezmek demektir bayram benim için. ikinci günü birkaç aile büyüğünü başta ananem olmak üzere ziyaret etmektir. ama bir yandan da sevmiyorum bayramları, 5 yıl oldu hâlâ daha kabullenemedim bayram zamanı işten geç çıkmayı. en çok bayram yoğunluğunun olduğu zamanlarda zengin bir koca bulup evlenmeye niyetleniyorum. bayram bitince bu isteğim de geçiyor.
mavi-yeşili en son cuma günü gördüm. araya bayram tatili girecek, ondan sonra bir aksilik olmazsa ben 1 hafta yıllık izine çıkacağım, mavi-yeşili 2 hafta göremeyeceğim. umarım işten ayrıldığımı falan düşünmez, umarım benden vazgeçmez. dertliyim kederliyim yani. cuma akşamı saat yediye gelirken geçti mağazanın önünden. müşteriyle ilgileniyordum, adamın kararsızlığı ve onlarca kokuyu denemesinden dolayı beynim uyuşmuştu, bir baktım eneeee mavi-yeşil bakıyor bana doğru, ağır ağır yürüyor. kafamı kaldırdım, böyle onu görünce sevindiğimi falan belli ettim. umarım o da hissetmiştir. öte yandan, pokemona benzeyen bir müşterimiz aşkını ilan etti. Allahım dedim sana geliyorum, baldazarla insanın aşkı mı olacak bu, ne zannediyor bu kendini, ne yapmaya çalışıyor, yoksa kendisine aşık olabileceğimi mi düşünüyor. bana bak genç adam, sen gerçekten bir pokemonla bir insanın aşk yaşayabileceğine mi inanıyorsun, diyecektim. müşteridir, kırmamak lazım dedim, sevgilim var dedim adama geçiştirdim.
hayır zaten mavi-yeşili göremeyeceğim süre için üzülüyorum, mavi-yeşil bana yar olmayacak, ellere yar olacak diye korkuyorum, pokemon kalkmış sana aşığım diyor. değil o, burak özçivit gelse, mavi-yeşil olamaz annem. ne yapayım, taktım, takıldım. bakalım, bayramdan sonra ne olacak mavi-yeşil efendiyle, bir an önce bu hafta da bitsin de yıllık izine çıkayım artık. yoruldum yahu, dinlenmeye ihtiyacım var.

0 kişi olaya son noktayı koymuş:

 
↑Yukarı