bana bir masal bıraktın

bakma sen tutarsızlığıma, hırçınlığıma
çok yaralar var içimde, tuzlara buladığım
sen kanattın ama en çok ben acıttım onları
aklıma gelme diye kendi yarama kendim tuz bastım
yaralarım senden armağan ya
kurumasınlar diye hepsini bir bir kanattım
bakma sen arada yine sana kızmalarıma
sen de olmasaydın çok geçmişsiz kalacaktım ya
kızacağım bir öncem var artık
üzülüp ağlayacağım geçmiş, yitik bir masal
masalım bana senden armağan ya
sonunu yine ben kötü yazdım
o yüzden kırılma sen hoyratlığıma
sana kıyamadım, ben kendimi kanattım ya
bırak en azından biraz sana kızayım
öfkem geçince gelip sarılamsam da