blogger gündemi: vee maske çıkar yüzden

iki kelime etmeden bu konuda kapatamayacağım bugünü. malumunuz, blogger ve twitter'ın kitaplı yazarlarından PuCCa bugün Tüyap kitap fuarında deşifre etti kendini, nihayetinde. açıkçası PuCCa nasıl birşey acaba gibi merakım olmadı bugüne kadar, ne bloğunu okurken ne de ilk kitabını okurken. sanırım ikinciyi almayacağım. beklentileri fazla karşılamadığını gördüm bugün twitter'da ilk kez fotoğrafını yayınlayınca. açıkçası PuCCa hakkında tek beklentim, daha sıcak kanlı, daha samimi, mesela hep söylerim bunu kendisine de arkasından da bir @agda_bandi gibi profil fotoğrafına bakınca içimde çiçekler açtıracak bir kız olmasıydı. çirkin gibi bir laf etmeyeceğim burada, orası beni alakadar eden mesele değildir de, belki de tek fotoğrafına bakarak haksızlık ediyorumdur ya da fazla ön yargılı davranıyorumdur ama kanım kaynamadı bu deşifre olmuş PuCCa'ya.
görüntüsünü, kıyafetini eleştirmeye kalksam, kadın kadına çok bok atar değil mi, neler sıralayabilirim. ama dediğim gibi, iki yıldır bloğunu takip ettiğim, twitter'da ilk okumaya başladığım kişilerden biri olan PuCCa'yla bağdaştıramadım. beynim daha sempatik, şöyle kocaman içten gülümseyen birini bekliyordu belki de. ya da PuCCa'da günün heyecanı vardı, gerginliği yüz hatlarına yansımıştı da ondan dolayı yapmacık ve negatif enerji aldım ben o fotoğraftan. şimdi diyeceksiniz, gördüğün tek bir resimle ne anlamlar çıkartıp ne manalar kondurmuşsun kıza diye. belki de haklısınız, gördüğüm tek fotoğraf olduğu için böyle hissetmişimdir, ben abartıyorumdur, dünyanın en iyi insanıdır belki. ama bana öyle geldi işte, enerji meselesi.
fotoğrafına baktığım insandan hoşlanıp hoşlanmadığıma, onun sevimli, canayakın, pozitif ve samimi olup olmadığına nereden karar verdiğime gelince, insanlarla çok fazla haşır neşir olduğunuz bir işiniz olduğu zaman böyle olabiliyor, yani demem o ki baktığınız minnacık bir vesikalık fotoğraf bile olsa size o insan hakkında fikir verebiliyor. bloğunu ve kitabını okurken kendi kendime sesli gülüp "ahahah manyak bu kız" çığlıkları attığım PuCCa, bugün fotoğrafını gördüğüm kişi değildi sanki. bakın dış görünüşüyle yargılamıyorum, ben bugün o fotoğrafı açarken daha enerjik, daha sempatik birini bekliyordum. yüzüne bakınca otomatik olarak gülümseyebileceğim biri.
kim bilir belki durumu ben abarttım, belki de yanılıyorumdur PuCCa aslında tam aklımdaki karakterdedir. siz ne düşündünüz ya da fotoğrafına bakıp benimle aynı şeyleri mi düşündünüz bilemiyorum ama, bugünkü deşifre oluş ta bir nevi reklam oldu PuCCa'ya. hadi hayırlı uğurlu olsun.