hiç evlenme teklifi almadım, nasıl bir duygudur cidden bilmiyorum. ancak bazı hemcinslerimin bu durumu abarttığını düşünüyorum. yani tamam evlenebilirsin, tamam o tek taşı daha dün gece parmağına takmış olabilirsin, tamam biz komşu da olabiliriz ama tüm bunlar benim işimin en çok olduğu dakikada gelip vırvır toz pembe hayallerini anlatıp o yüzüğü 5 farklı açıdan 13er kez inceletmeni gerektirmez. evet sinirliyim. sabahın 11i daha, ben orada iade ürünlerle uğraşıyorum, o nalet olasıca koli bantı her nereye girdiyse bir türlü bulamıyorum ve hatun başımda vırvır "yok ceyhun bana şiir okudu, yok şuraya yemeğe gittik, yok başımdan kırmızı gül döktü blablabla" konuşuyor.dayanamadım, tahammül sınırımın sonuna geldim ve tam bu dün geceyi hayalinde yaşarken, olanları hararetle anlatırken "abla ya bizim koli bantı nerdeydi?" dedim. abla döndü, ya ordaydı değil mi falan diye arayışa geçti ve bizim aşk böcüğü tatlı rüyasından uyandı tabi. ama o nasıl bozulmaktır, o nasıl bir hayal kırıklığıdır anlatamam. aha dedim kızım wod, başardın, hatunu bozguna uğrattın yuppiiiğğğ. sonra döndüm buna "ay tatlım ya seni de rüyandan uyandırdım ama naparsın iş güç yani, birinin de böyle meselelere kafa yorması gerek değil mi?" dedim. "ay evet ya bi an ne diyo bu dedim ben de" dedi ama sesindeki titremeden anladım verdiğim sübliminal mesajı aldığını. sonra zaten elinden şekeri alınmış çocuk gibi tırs tırs gitti iş yerine.
şimdi bana sakın "ay wod sana kimse evlenme teklifi etmedi diye kıskandın kızı di mi?" demeyin, lütfen carlamayın canlarım. kimseyi kıskandığım falan yok sadece ben işle meşgulken birinin gelip vırvır saçmasapan zırvalamasından hoşlanmıyorum, o kadar.
hadi öperim herkesi, kıpss :)
0 kişi olaya son noktayı koymuş:
Yorum Gönder