wodka çarpar yalnız, dikkatli iç

merhaba dünyalı.

tamam nan tamam giriş saçma oldu ama ben de zaten saçma bir ruh halindeyim. olur o kadar, hemen vurma yüzüme. son zamanlarda ince ince işlediğim bir entrika şeysi vardı, birkaç hatırlı dosttan ettiğimiz rica üzerine tam yerine ulaşan bilgiler doğrusunda top ağları gördü. yani, gol oldu reyiz, bugün sevinmek günüdür. hayır yani anlatamıyorum, o eline almaya çalıştığı bir bardak su değil, sek wodka, wodka çarpar laaağn, oyun olmaz. di mi ama?
bir haftalık aradan sonra ilk iş günü şüphesiz ki işkence gibiydi. tek mutlu eden tarafı iki aydır görmediğim arkadaşım ömeri görmüş olmam. abi nasıl bir insandır bu, iş çıkış saatimi tam tutturmuş, pasajın ne tarafından çıkacağımı hesaplamış ta, gel wod'um hava da güzel yürüyelim hem, dertleşelim biraz, hem de seni minibüs durağına bırakayım demiş kendi kendine. kalp ömere kalp. canım nan, valla bak. işte bütün günün ruhsuzumsu halini alıp götürdü ya eleman, çok cici ya, çok cici.
o değil de, bu ara herkeste bi bana had bildirme merakı. hayır yani, en son haddimi bildirmeye çalışan mağdurun başına gelenleri yazacağım, hani üzdüm, üzdük, anlatacağım ders olsun. bir de böyle "işte sen bu yoldan giderken ben dönüyordum" demeler, efendime söyleyeyim abilik/ablalık taslamalar falan, hani yalan dünya izlesen bu kadar gülmezsin. arkadaşlar öyle triplere giriyorlar ki efendime söyleyeyim zannedersin kendileri bir fatih terim, bir madonna ciddiye alayım, adamdan sayıp akıl sorayım. eh be çiçeğim, sen artistlik yapıcam diye kendi kendini madara ediyorsun, sonra bir de gelip bana akıl öğretiyorsun. hehe diyelim de geç bari, ciddiye aldık say. ama bak dikkat et, elinde tuttuğun bir bardak su değil, sek votka, wodka çarpar. hani uyarmadı deme de nasıl sefil biri olduğunu resmetmeyeyim cümle aleme. benim etik mi değil mi diye tartışmaya açık eylemim yok, ben yaparsam etik olur o hacı, olmasa da olur. aha bak özgüven dediğin de senin bahsettiğin türde birşey değil, oku ve öğren bundan bir önceki cümlede var o güvenden. hadi şimdi dağıl bakalım bebeğim, kendi kendini imha et güzelce oldu mu?
bak şimdi dersen amaan be wod'cum takılmana değer mi, üzme canını falan diye, ben anlatayım takıldığım mevzunun ne olduğunu. hayatta en sevmediğim insan tipi, özellikle dişiler için geçerli "böyle kendisini biraz daha sıksa kanatları çıkıverecekmiş gibi olan modeller var ya, iyilik meleği, pamuk kalpli görünen tipler" ahanda onlar. sevmem abi, uğraşamam bunlarla. kendi içten pazarlıklarını, içi dışı fikri zikri apaçık ortada bulunan insanlara mal etmeye çalışırlar. zavallılıktır bu evet, hep sorunları olan, hep ezilen, aslında çok iyi niyetli yaklaştığı halde bile kötü muamele gören kişi gibi gösterirler kendilerini, yani iyi oyuncudurlar. ama gerçekten bakıyorsan anlarsın tabi nasıl malın gözü olduklarını. vur yüzlerine kuzum, inan hakediyorlar zaten, takılma sakın.
yani iki kelime etmeseydim şurada sana yemin ederim ki çatlayacaktım, ki olayın üzerinden zaman geçtikten sonra yazdım yine de, hani bu çok çok sadeleştirilmiş hali. artık bir şekilde akıllanmaları gerektiğini düşünüyorum, zira ben rezaletten korkmam, hele ki rezil olacak olan kişi ben değilsem hiç korkmam. iki dakika delikanlı olsalar mesele kalmayacak ta, böyle küçük hesapların peşinde koşan ucuz insanlar söz konusu olunca delleniyorum ben abi tutamıyorum kendimi. yani o lafı yedim sanmasın muhterem kişi, sadece zahmet etmeye değmeyeceğini düşündüm. neyse kuzular, galiba ben hala sinirliyim o yüzden bu gece burada bitireyim, öpüyorum kocaman. iyi geceler :)