insanlar çok ilginç bence

hayat ilginç zaten de insanlar ondan daha ilginç azizim. yani hakikaten kalakalıyorsun bazılarının tepkileri karşısında. tamam bak çok normal biri değilim, hatta genellikle tepki vermemem gereken yerde aşırı tepki veririm, vermem gereken yerde de öylece susar kalırım ama şu güne dek kimseye hiç alakasız trip attığım olmadı. yani yanlış anlamış ta olsam mutlaka trip attığım kişiyle alakalı bi durum vardı. bugün akşam saati duruyorum mağazada boş boş, hatunun teki geldi ve nerede tırnak kalemi bulabileceğini sordu. şimdi bilmiyorum desem "nasıl bilmezsin yhaaa" diyecek bi tipti, akşam akşam sinirimi bozmayayım dedim söyledim en yakındaki yeri. bu bi tepindi olduğu yerde "yaaa ama çok uzak orası yaaa" dedi. baktım abla hafif kırık dalgaya aldım bunu. "yok canım siz zahmet etmeyin oturun şöyle ben size bi kahve yaptırayım, gider alırım bi koşu" dedim. bu safım da sanırım ciddiye aldı "ayy gerçekten miiğğğ?" dedi üstüne. allahım gel de ölme.

sonra döndüm, "yani çok pardon ama bana ne sizin tırnak kalemi probleminizden, bana niye trip atıyosunuz ki. bi de işi gücü bırakıp gideceğime inanıyosunuz ya bravo" dedim. acayip sinirlendi nan, vallahi sinirlendi. çıktı gitti mağazadan manyak. hayır bütün müşterilerime böyle davranmıyorum tabi ki ama bazıları gerçekten "gel benle dalga geç" diye bağırıyor uzaktan. çok enteresan ya, kardeşim bana ne senin tırnağını boyayacağın kalemden, akşam olmuş, zaten yorulmuşum, bir de üstüne sabahtan beri sigara içememek vurmuş ki değme sinirlerime, neden şansını zorluyorsun ki anlamıyorum yani. gerçekten anlamıyorum.
geçen çarşamba sabahı da takılıyorum böyle mağazada, 30-35 yaşlarında bi adam dikildi sepetteki kolonyaların önüne. çıktım, yok ben öyle bakıyorum dedi ama adamın tipi tip olmadığından bırakamadım ürünleri bi başına. hırlı mıdır hırsız mıdır ne bileyim yani. o kadar da işim var ki anlatamam. koliler dolusu ürün gelmiş, onları ayır faturadan kontrol et yerleştir derken yine beynim sulanmış durumda zaten, bi de bu enteresanla uğraşıyorum. adam da ısrarla sadece baktığını ve işime dönebileceğimi söylüyor. ben de ısrarla işimin aslında bu olduğunu, onu orada yalnız bırakamayacağımı söylüyorum. böyle inatlaşıyoruz. derken bu abimiz "ya aslında ben burdan bi kıza bakıyorum" dedi. ama nasıl nevrim döndü nasıl sinirlendim var ya anlatamam.
derhal pasajı terk etmesini söyledim, "ya ben sana bişey demiyorum ki bak işine" dedi. hayır abartmakta haklıyım çünkü adam böyle değişik bi tip, itici falan. takıntılı sapıklar gibi aynı. ne idüğü belirsiz yani. döndüm "beyfendi bana ya da başka birine bişey deyip demediğiniz hiç önemli değil, kim olursa olsun bu pasajda çalışan herhangi bir arkadaşımı rahatsız edemezsiniz, hemen çıkın yoksa polis çağırıcam" dedim. bu polis çağırma olayına da iyi alıştım he bu arada, bizim çevik kuvvetlerden bikaç arkadaşın telefonunu alıcam en sonunda hani uğraşmayayım 155'i aramakla falan. adam gerçekten sinirlendiğimi anlayınca yürüdü gitti. denyodaki rahatlığa bak ya, gelmiş "ben burdan bi kızı kesiyodum daa" diyor bi de utanmadan. allahım nasıl öldürmesin insan bunu.
sonra tabi yandaki kıza anlattım durumu, başladık gülmeye sinirlerim bozuldu zira. hayır öyle ilginç bi pasajımız var ki, hani insanın başına bişey gelicek olsa çıkıp bağırsan kimse çıkmaz ne oluyor diye. hani öl yani orda, ondan sonra ambulans çağırıp gönderirler cesetini. tövbe allahım ya. insanlarımız gerçekten kafayı sıyırmış gençler o kadar diyorum bakın. yani bildiğin rengarenk bi hafta geçirdim. bakalım yarın son noktayı nasıl koyucaz ama hani daha fazla tuhaflığa tahammülüm yok açıkçası. sabrın da bir sınırı var ki ben hiç sabırlı değilim. bu da bi gerçek.
bu arada blogun şeklini değiştirdik. daha doğrusu sevgili sevgilim değiştirdi. adam bütün gün işi gücü bıraktı bununla uğraştı ya ona da helal olsun açıkçası. abi şimdi nasıl sevmeyeyim ben bu adamı söyler misin? vallahi aslında ben bu şeklini çok beğendim ama kendisi bu geçici aklımda başka bişey var diyor, bakalım görücez. tabi ben meraktan çatlıyorum adamın aklında ne var diye o ayrı. laf aramızda adam sevgililer günü için kitap yazmış bana, blogumla uğraşıp duruyo, eh her türlü gıcıklıklarıma da tahammül ediyo, valla şanslıyım ya. vallahi ya! kalp.