bu saatte can sıkılırsa

canım sıkılıyor, hem de öyle böyle değil, ölümüne canım sıkılıyor olum. sonra böyle otururken "yazı yazayım bari" dedim, sonra saate baktım "enee bu saatte yazı mı yazılır nan" dedim, sonra "olum ne var saatte mal mısın yaz işte" dedim, sonra kendimi blogda buldum. ühüüüühüüüü gel buraya, sana sarılıcam blog.
olum ne var biliyo musun, zaman hem çok sıkıcı geçiyor hem de çok hızlı. valla billa işe dönesim yok, kendi kendime alternatif geçim yolları arıyorum böyle ama yok işte s.s. gidilecek işe ve çalışılacak. hayat çok saçma ve bir o kadar da yorucu, böyle çalışmak, para kazanmak zorundasın falan. müge anlıyı özliycem, ondan sonra yayınlanan aliyeyi özliycem nan valla bak.
aliyeyi hatırlayan var mı? çok eski değil ortalama olarak 7-8 sene önce atvde yayınlanıyordu, sanem çelik ve halit ergençin başrolünü oynadığı dizi. olum o yıllarda izlerken amma çok ağlıyodum ben, şimdi genelde kafa yapıyorum diziyle. sanem çeliği çok beğenirim ama o dizideki oyunculuğu hiç göz doldurucu gelmiyor. halit ergenç desen öyle. aha, televizyon eleştirmeni wod konuştu. te allaam ya.
bebişim o değil de bazen böyle "large" görünmek için sinirden çatlasam ölsem bile bazı olayları çok normalmiş, gayet olağanmış gibi karşılıyorum. yok işte aslında hiç olağan olmuyor o olay, "sana ne olum sana ne" diye carlamam gerekirken "haa ne demek ya, olmaz mı, dur anlatayım bak" şekliyle kibarlıktan ölürcesine yardım ediyorum, sonra aklıma geldikçe böyle bildiğin cinnet getirme noktalarına geliyorum, sonra sakinleşmek için "kaç tane derin nefes almak lazım" diye millete soruyorum, sonra kimse bunu takmıyo işte o dakka bildiğin seri cinayet işlemek istiyorum, sonra gençliğime acıyorum vazgeçiyorum. ahah, düşünsene seri katil falan olup 25-30 sene falan hapis yattıktan sonra bu blogda hapishane anılarını yazıyorum falan. olum ilginç olurdu bak. ama rengi siyah olurdu bloğun, isyankar insan stayla. ahahah :)
o değil de gece gece çok saçmalamadan, hayal gücünün dibine vurup, itiraf etme aşamasına geçmeden, yarın en son yazıyı okuduğumda "naaan allah kahretsin bunu da mı yazmışım" çığlığı atmadan bu yazının sonuna geleyim. valla rahatladım ya, ay herkes o kadar meşgul ki iki kelime edicek insan bulamadım, yazdım rahatladım. hadi herkese iyi geceler öpücüğünü kondurdum kuzular, kıps. :)