ben öyle olduğunu sanınca

şuraya "hastayım :(" şeklinde bi cümle yazmak istemiyorum. çünkü sürekli yorgun, mutsuz, hasta vs. olmaktan sıkıldım, etrafımdaki insanlara da tiksinti geldi bu cümleleri duymaktan. sürekli ama sürekli bitmek bilmeyen şikayetleri ard arda diziyorum. eskiden böyle bir insan değildim bak, yani çok enerjik çok mutlu çok neşeli olduğum zamanlar da vardı ve ben o zamanları nereye koyduysam bulamıyorum. yani sanırım onları kaybettim, ama bulucam.

tamam elbette insanın şikayet ettiği şeyler olur, sıkıldığı anlar olur ama bu gelir geçer. bendeki yakama yapıştı bırakmıyor mübarek. aslında bir bokum da yok bakma triplerime, sadece mıymıntı ve gıcık bi insan olmak daha kolayıma geliyor. ama böyle olmaktan da sıkılıyorum sonra. yok, ne yapıp edip bu salak hallerden kurtulmam lazım. insanların artık "hayırdır sen durgunsun bu ara" demesinden ve onlara "hastayım" demekten sıkıldım. hadi şimdi üşütmüşüm biraz, ciddi ciddi grip oldum da, şu anın dışındaki zamanlarda ne hastasıymışım çok merak ediyorum amk. hastalık hastası! bingo! bildiğin dümdüz hastalık hastası oldum. hani olur ya, 80 küsur yaşındaki insanlar her an ölebilecekmiş gibi yaşarlar, aynen öyle oldum. yaşım 24 ama ruh yaşım 1000 sanki. ve biliyorum, tamamen psikolojik. sürekli "yorgunum, halsizim, enerjim yok, mutsuzum, hastayım" diye diye kendimi hastalık hastası ettim. iyileşmem lazım amk, napıcam olm ben.
bu yüzden sanırım işten kovulabilitem bile arttı. kimsenin mıymıy mıymıntılanan, sürekli yorgun, sürekli mutsuz bir personele ihtiyacı yoktur değil mi? iş yerindekilere hastayım diyemiyorum iki gündür, ki bu sefer gerçekten hastayım. bu sefer "e sen hep hastasın be wod" diycekler diye korkuyorum. o değil de, civar esnaf adımı sonunda doğrudan ruh hastasına çıkarıcak, beni sürekli hasta olduğunu zanneden şizofren biri olarak anıcak. korkuyorum artık kendimden. aynı zamanda da şu yılgın ve bitkin halimden sıkıldım. ben sana "alışveriş yaparken bile yoruluyorum" diyeyim sen anla durumun vehametini.
her neyse işte, bu şekilde çok zaman geçirdim. tadım tuzum yok. öyle ki bazen "yazı yazamiycak kadar yorgunum, parmaklarım bile yorgun. saç diplerim ağrıyor, sanırım tırnaklarım hasta" diyorum. yuh ama insanın tırnakları ne kadar hasta olabilir ve bu ne kadar can sıkıcı olabilir. üstelik tırnaklarım da hasta değil ha, ben öyle olduğunu düşünüyorum. ne zaman olur bilmiyorum ama en kısa zamanda bu saçma ve boktan ve gıcık duruma çare bulmam lazım. ciddi ciddi KENDİMDEN BIKTIM BEN!!!
hadi herkesi öperim çok :)