hem zor hem zevkli

ailece alışveriş yapmaktan daha zor olan birşey varsa, o da ailece ev dekorasyonu işine girişmek. daha önce demiştim, babam ani bir kararla "bu eve tadilat yapılıcak parayla yeni ev yaparız" demişti ve hepimiz şokun içine düşmüştük. şu anda bu yazıyı henüz inşaat halindeki eve bakaraktan yazıyorum ve kafamda deli sorular. yer döşemesi, mutfağı, banyosu, oturma odası ıvırı zıvırı derken anasının gözü kadar iş var yapılacak. elbette tüm bunların uygulamasını ben yapmiycam, ama işte seçmesi zor. hele bir de her kafadan başka ses çıkınca annemle birlikte oturup sessizce ne bok yiyceğimizi düşünüyoruz. kardeşimle babam anlamıyor tam manasıyla bu işten. kardeşime kalsa mutfağın yer döşemesi siyah beyaz damalı olucak, beşiktaşlı ya ona ithafen ama olur mu ya allasen? güzel durmaz ki ne o öyle satranç mı oyniycaz mutfakta.

evdeki erkeklerden bu konuda makul ve mantıklı öneriler gelmeyince oturup önce internetten bi bakalım dedik şu mobilya ve aksesuarlara. sevgili ikeanın sitesini açtım, hani en azından bi fikir olsun aklımızda diyerekten. ama siteye "yer döşemesi" diyorsun, o sana bambaşka hiç alakası olmayan şeyler gösteriyor. bakıyorum, aynı dili konuşuyormuşuz gibi de duruyor ama ikeanın arama kutucuğu beni anlamıyor. napalım dedik, koçtaşa bakalım bi de. koçtaş desen ayrı bela, sanırım sitedeki resimleri 2 megapiksel cep telefonu kamerasıyla çekmişler. bej dediği bildiğin kahverengi duruyor, kahve dediği de bildiğin venge rengi. görüntü kalitesi ciddi önem taşıyormuş meğer. şu an aklımızda sadece tesadüf eseri ikea mutfak bölümünde gördüğümüz kırmızı lake mutfak dolapları var. onu da uygulayabilecek mobilyacı bulmak lazım ama. çünkü bir tanıdığın "kırmızı lake banyo dolabı" isteğiyle gittiği mobilyacı kendisine "turuncu lake banyo dolabı" yapmayı uygun bulmuştu. bahanesi de "bu kırmızıya uygun banyo paspası bulamazsın ablam, turuncu her yerde var ama" olmuştu. ne düşünceli di mi? adam "ben nasıl bi bok yedim de kırmızı olucak dolabı turuncu yaptım bilmiyorum" demiyor da, buna uygun paspas bulamazsın bikbik diyor. işte böyle olmayan bi mobilyacı lazım bi de. ha tabi güzel kaliteli ve istediğimiz gibi hazır mutfak bulursak ne ala. ama bulamama umutsuzluğuyla "en iyisi yaptıralım hem sağlam olur hem istediğimiz gibi" diye düşünüp şimdilik mobilyacı arayışındayız.
bu süreçte sevgili kardeşime düşen de bizi hafta sonları ikea, koçtaş, leroy merlin gibi mağazalara, halı bakmak için halıcılara falan götürmek. babam sponsor olmaya devam etsin yeter, kendisinden aramıza katılmasını beklemiyoruz. açıkçası zorunluluğu yok çünkü bir erkekle bile alışveriş yapmak oldukça zorken iki erkekle imkansız gibi olur. bakalım bu akşamüzeri anasının gözü gibi yorucu olacağa benziyor.